بوی عید...

بوی عید آمد دوباره و پیچید توی شهرمون؛ هوای بهاری دوباره داره خودشو نشون می ده و روح و جان آدم رو تازه می کنه. اما عید همیشه برای من تداعی کننده یه حس غریب هست. یه حس دوست داشتنی و غریب. یه حس تمام نشدنی شاید به قول سهراب همون حسی باشه که مرغ مهاجر دارد...

بهار رسید و اینه می شه از شکوفه های درختان میوه شهریار فهیمید...

از گل های رنگارنگی که کنار و گوشه خیابونا چیده شده اند...

از ماهی های قرمز و تنگ های شیشه ای...

از رفت و آمد مردم توی بازارها هرچند که این روزا دستش اکثرشون خالی هست... کجایی سهراب که گفتی مثل زنبیل پر از میوه تب تند رسیدن داری...

آه بهار...

 یه ترانه قشنگی محسن چاوشی خونده که خالی از لطف نیست. گزاشتم برای دانلود

دانلود

آمد بهار جان‌ها ای شاخ تر به رقص آ
چون یوسف اندرآمد مصر و شکر به رقص آ
ای شاه عشق پرور مانند شیر مادر
ای شیرجوش دررو جان پدر به رقص آ 
چوگان زلف دیدی چون گوی دررسیدی
از پا و سر بریدی بی‌پا و سر به رقص آ

♫♫♫
تیغی به دست خونی آمد مرا که چونی
گفتم بیا که خیر است گفتا نه شر به رقص آ
از عشق تاجداران در چرخ او چو باران
آن جا قبا چه باشد ای خوش کمر به رقص آ
ای مست هست گشته بر تو فنا نبشته
رقعه فنا رسیده بهر سفر به رقص آ
در دست جام باده آمد بتم پیاده
گر نیستی تو ماده زان شاه نر به رقص آ
پایان جنگ آمد آواز چنگ آمد
یوسف ز چاه آمد ای بی‌هنر به رقص آ
تا چند وعده باشد وین سر به سجده باشد
هجرم ببرده باشد دنگ و اثر به رقص آ
کی باشد آن زمانی گوید مرا فلانی
کای بی‌خبر فنا شو ای باخبر به رقص آ
طاووس ما درآید وان رنگ‌ها برآید
با مرغ جان سراید بی‌بال و پر به رقص آ
کور و کران عالم دید از مسیح مرهم
گفته مسیح مریم کای کور و کر به رقص آ
مخدوم شمس دین است تبریز رشک چین است
اندر بهار حسنش شاخ و شجر به رقص آ